کپی کردن دایرکتوری ها یک کار ضروری در لینوکس است. این به شما امکان می دهد دایرکتوری ها را کپی کنید، پشتیبان تهیه کنید یا داده ها را بین مکان های مختلف انتقال دهید.

یکی از رایج ترین دستورات مورد استفاده برای کپی فایل ها و دایرکتوری ها در لینوکس است cp.

در این آموزش، نحوه کپی موثر دایرکتوری ها با استفاده از آن را بررسی خواهیم کرد cp دستور، همراه با گزینه ها و تکنیک های مختلف برای سفارشی کردن فرآیند کپی کردن.

لینوکس cp فرمان

شما از cp دستور در لینوکس برای کپی فایل ها و دایرکتوری ها از یک مکان به مکان دیگر. مخفف “کپی” است و یک ابزار اساسی خط فرمان برای مدیریت فایل است.

این cp دستور از دستور خاصی برای کپی کردن دایرکتوری ها پیروی می کند. درک ساختار اصلی دستور برای کپی های موفق دایرکتوری بسیار مهم است.

این cp دستور دستور

cp [options] source_directory destination_directory

در اینجا توضیحی در مورد هر جزء از نحو آورده شده است:

  • cp: این خود فرمان است که مخفف «کپی» است.
  • [options]: این نشان دهنده پرچم ها و پارامترهای اختیاری است که می تواند رفتار را تغییر دهد cp فرمان گزینه ها معمولاً با خط فاصله (-) یا خط فاصله دوگانه (–) قرار می گیرند و می توان از آنها برای تعیین عملکردهای اضافی مانند حفظ ویژگی ها، فعال کردن بازگشت یا نمایش پیشرفت استفاده کرد.
  • source_directory: این دایرکتوری است که می خواهید کپی کنید. می توان آن را به عنوان یک مسیر نسبی یا مطلق مشخص کرد.
  • destination_directory: این دایرکتوری است که می خواهید دایرکتوری منبع را در آن کپی کنید. همچنین می توان آن را به عنوان یک مسیر نسبی یا مطلق مشخص کرد.
پیشنهاد می‌کنیم بخوانید:  چطور کدهای Bash را رمزنگاری (Encrypt) کنیم

در اینجا برخی از مفاهیم کلیدی و ویژگی های آن آورده شده است cp دستور:

  1. کپی کردن فایل ها: cp دستور را می توان برای کپی کردن فایل های فردی استفاده کرد. ما مسیر و نام فایل مبدأ را ارائه می‌دهیم و پس از آن فهرست یا نام فایل مقصد را ارائه می‌کنیم.
  2. کپی کردن دایرکتوری ها: cp دستور همچنین می تواند کل دایرکتوری ها را کپی کند. برای کپی کردن یک دایرکتوری و محتویات آن، باید عبارت را وارد کنیم -r (یا --recursive) گزینه، که کپی بازگشتی را فعال می کند. این گزینه تضمین می کند که همه زیر شاخه ها و فایل های داخل دایرکتوری کپی شده اند.
  3. حفظ ویژگی های فایل: به طور پیش فرض، cp فرمان فایل ها را بدون حفظ ویژگی های آنها مانند مجوزها، مهرهای زمانی و مالکیت کپی می کند. با این حال، ما می توانیم استفاده کنیم -p (یا --preserve) گزینه ای برای حفظ ویژگی های فایل در طول فرآیند کپی.
  4. مدیریت فایل های موجود: هنگام کپی کردن فایل ها یا دایرکتوری ها، cp هنگامی که فایل‌ها یا دایرکتوری‌های موجود با نام‌های مشابه در مکان مقصد وجود داشته باشند، دستور تداخل را کنترل می‌کند. به طور پیش فرض، فایل های موجود را بدون درخواست بازنویسی می کند. ما می توانیم استفاده کنیم -i (یا --interactive) گزینه ای برای درخواست قبل از بازنویسی فایل های موجود.
  5. کپی کردن در سیستم های فایل: cp دستور می تواند کپی بین سیستم های فایل مختلف را انجام دهد. به طور خودکار رفتار را تنظیم می کند و کپی را بر اساس آن انجام می دهد.
پیشنهاد می‌کنیم بخوانید:  Bash For Loop

بیایید نحوه انجام این کار را نشان دهیم:

cp -r /Desktop/welcome /Desktop/tutorial

در دستور بالا:

  • -r flag مخفف “recursive” است و اجازه می دهد تا cp دستور کپی دایرکتوری ها و محتویات آنها.
  • /Desktop/welcome مسیر دایرکتوری است که می خواهیم کپی کنیم.
  • /Desktop/tutorial مسیری است که می خواهیم دایرکتوری را در آن کپی کنیم.

نتیجه

با دانش و درک از cp دستور دستور، ما می توانیم به طور موثر دایرکتوری ها و محتویات آنها را کپی کنیم.

در طول این مقاله، ما روند گام به گام کپی کردن دایرکتوری ها در مکان های مختلف را بررسی کرده ایم و به صورت بازگشتی دایرکتوری ها را با محتوای آنها کپی می کنیم. ما همچنین برخی از ویژگی های مهم را مورد بحث قرار داده ایم cp فرمان

پس ادامه بده و امتحانش کن 🙂

بیایید وصل شویم توییتر و در لینکدین همچنین می توانید در کانال یوتیوب من مشترک شوید.

کد نویسی مبارک!