برای دسکتاپ لینوکس، کاربر می تواند به راحتی برنامه ای را برای جستجوی فایل ها و پوشه های خود در سیستم فایل نصب کند، اما راه دیگر از طریق خط فرمان است. هر کسی که کار کرده است روی خط فرمان این روش را در مقایسه با روش های دیگر بسیار آسان تر می یابد. این مقاله شما را راهنمایی می کند روی روش استفاده از پیدا کردن فرمان، بنابراین می توانید فایل ها را با کمک فیلترها و پارامترهای مختلف جستجو کنید.

بهترین راه برای مکان یابی فایل های شما روی یک دسکتاپ لینوکس با کمک خط فرمان لینوکس است زیرا گزینه های مختلفی را برای جستجوی فایل ارائه می دهد که به ندرت توسط ابزار گرافیکی ارائه می شود.

دستور Find Linux چیست:

دستوری که برای فیلتر کردن اشیا به صورت بازگشتی استفاده می شود روی اساس مکانیسم شرطی به عنوان دستور پیدا شناخته می شود. دستور find در سیستم لینوکس یک ابزار قدرتمند است و به راحتی می توان از آن برای یافتن فایل های مختلف استفاده کرد. فایل ها را می توان بر اساس جستجو کرد روی نام، اندازه، تاریخ، مجوزها، نوع، مالکیت و موارد دیگر.

نحو دستور Find Linux:

قبل از درک استفاده از دستور find، اجازه دهید نحو آن را مرور کنیم دستور پیدا لینوکس. دستور Find به شکل زیر است:

• ویژگی گزینه ها روش بهینه سازی و رفتار جستجو را کنترل می کند process.
• مشخصه path فهرست بالایی را که جستجو در آن آغاز می شود را مشخص می کند.
• ویژگی عبارت، اقدامات و الگوهای جستجوی جدا شده توسط عملگرها را کنترل می کند.

بیایید ببینیم این چگونه کار می کند.

یافتن بر اساس نام:

همانطور که قبلا توضیح داده شد، ساختار ساده دستور شامل یک گزینه، یک مسیر و یک عبارت است که در صورت جستجو بر اساس نام، نام خود فایل خواهد بود. اگر مسیر جستجو را بدانید، بسیار آسان‌تر و کارآمدتر می‌شود، زیرا می‌توانید از کجا شروع به مکان‌یابی فایل خاص خود کنید.

قسمت بعدی دستور یک گزینه است. در مورد خط فرمان لینوکس، تعدادی گزینه برای انتخاب وجود دارد. اما با شروع از ابتدا بیایید یک آسان را انتخاب کنیم. در این مورد که ما به دنبال فایلی با نام آن هستیم، می توان از دو گزینه استفاده کرد:

• نام برای حساس به حروف کوچک و بزرگ،
• iname برای حروف کوچک و غیر حساس.

برای مثال، اگر به دنبال فایلی با نام هستید abc.odt، برای به دست آوردن نتایج مناسب باید از دستور زیر استفاده کنید.

این به این معنی است که یک فایل را با نام آن جستجو کنید و مورد را نادیده بگیرید.

با این حال، اگر از -name با این فایل هیچ نتیجه ای نخواهید گرفت.

یافتن بر اساس نوع:

در صورتی که بخواهید تعدادی فایل از نوع خاصی را جستجو کنید، این امر مفید خواهد بود. بنابراین، به جای اینکه هر بار یک فایل جداگانه را با نام آن جستجو کنید، می توانید به راحتی همه آنها را بر اساس نوع آنها جستجو کنید. متداول ترین انواع فایل در زیر آمده است:

• f برای یک فایل معمولی،
• d برای دایرکتوری،
• l برای پیوند نمادین،
• c برای دستگاه های شخصیت،
• b برای دستگاه های بلوک

اکنون، برای مثال، می خواهید یک فایل دایرکتوری را جستجو کنید روی سیستم شما با کمک -type گزینه. بنابراین، این دستور را به صورت زیر تایپ کنید:

همچنین می توانید از همین دستور برای جستجوی فایل های پیکربندی استفاده کنید. برای مثال، برای جستجوی فایل‌هایی با پسوند conf. دستور شما به شکل زیر خواهد بود:

این دستور تمام فایل هایی که با پسوند ختم می شوند را به شما می دهد .conf.

یافتن بر اساس اندازه:

هنگامی که درایو شما به طور مرموزی توسط فایل ناشناخته ای پر می شود که قادر به شناسایی آن نیستید، می توانید با استفاده از دستور -size آن فایل را پیدا کنید. این به شما کمک می کند تا به سرعت در درایو خود فضای خالی ایجاد کنید. به عنوان مثال، می خواهید فایل هایی را جستجو کنید که بیش از 1000 مگابایت هستند. سپس دستور find به صورت زیر تایپ می شود:

نتیجه ممکن است تعجب آور باشد. بعدا میتونی روی، با حذف فایلی که فضای بیشتری اشغال می کند فضا را آزاد کنید. در زیر برخی از توضیحات اندازه آمده است:

• c برای بایت،
• k برای کیلوبایت،
• M برای مگابایت،
• G برای گیگابایت،
• B برای بلوک های 512 بایتی

مثال دیگری را در نظر بگیرید، اگر می‌خواهید همه فایل‌های با اندازه دقیق 1024 بایت را در فهرست /tmp جستجو کنید، دستور به صورت زیر تایپ می‌شود:

همچنین می توانید فایل های کمتر یا بزرگتر از یک اندازه خاص را پیدا کنید. به عنوان مثال، برای جستجوی همه فایل هایی که کمتر از 1 مگابایت هستند، باید علامت minus – را قبل از مقدار اندازه تایپ کنید. دستور تبدیل می شود:

برای پیدا کردن فایل هایی که بزرگتر از 1 مگابایت هستند باید علامت plus + را قبل از مقدار اندازه تایپ کنید. دستور این خواهد بود:

برای جستجوی فایل ها در بین دو محدوده اندازه مثلاً بین 1 تا 2 مگابایت، دستور به صورت زیر است:

یافتن با مجوز:

وقتی می خواهید فایل ها را پیدا کنید روی بر اساس مجوز فایل، از گزینه -perm استفاده کنید.

به عنوان مثال، برای جستجوی فایل هایی با مجوزهای 775 دقیقاً در پوشه /var/www/html از دستور زیر استفاده می شود:

پیدا کردن بر اساس مالکیت:

هنگامی که می خواهید یک فایل خاص متعلق به هر کاربر یا گروهی را پیدا کنید، می توانید از گزینه -user و -group استفاده کنید. به عنوان مثال، برای پیدا کردن فایل های متعلق به کاربر linuxadmin، دستور به صورت زیر خواهد بود:

برای پیدا کردن فایل‌های متعلق به کاربر linuxadmin و تغییر مالکیت آن فایل‌ها از linuxadmin به newlinuxadmin، یک مثال پیش‌رو در نظر بگیرید. دستور برای این خواهد بود:

یافتن برای حذف:

اگر می‌خواهید فایل‌هایی را که جستجو کرده‌اید حذف کنید، در انتهای دستور، حذف – را اضافه کنید. قبل از انجام این کار، مطمئن شوید که نتیجه جستجو شده فایل هایی هستند که می خواهید حذف کنید.

به عنوان مثال، برای حذف فایل هایی با پسوند .temp از /var/log/ از دستور زیر استفاده می شود:

نتیجه:

دانش اساسی فرمان Find قدرتمند به شما کمک می کند تا فایل های خود را پیدا کنید روی سیستم لینوکس به راحتی راهنمای بالا تعداد راه هایی را نشان می دهد که از طریق آنها می توانید فایل خود را در سیستم لینوکس پیدا کنید.

برای نگارش بخشهایی از این متن ممکن است از ترجمه ماشینی یا هوش مصنوعی GPT استفاده شده باشد
لطفا در صورت وجود مشکل در متن یا مفهوم نبودن توضیحات، از طریق دکمه گزارش نوشتار یا درج نظر روی این مطلب ما را از جزییات مشکل مشاهده شده مطلع کنید تا به آن رسیدگی کنیم