BASH یک راه اندازی استاندارد ساده دارد که عالی است اما ممکن است بیشتر بخواهید! بسیاری از کاربران کامپیوتر از خط فرمان اجتناب می کنند، زیرا استفاده از آن سخت است. این یک تصور غلط است. خط فرمان یک منحنی یادگیری دارد، برای شروع به دانش نیاز دارد. با این حال، آنهایی که چند چیز را می دانید، سریعتر و اغلب آسان تر است. پس از یادگیری چند دستور اساسی، مهارت کاملا ضروری خواندن مستندات است. شاید این مهارت به نظر نرسد اما اینطور است. دلیلش این است که مدارک عمومی هستند، آنها به سوال خاص شما پاسخ نمی دهند، شما باید پاسخ را از اطلاعاتی که دارید استخراج کنید. هنگامی که محیط خود را راه اندازی می کنید، سیستم دارای فایل هایی است که کنترل می کند پیش فرض های شما در بسیاری از برنامه ها تنظیم می شود. برای bash، شما چندین فایل دارید که این را کنترل می کنند. این فایل ها به صورت توالی و فقط در صورتی که موارد دیگر وجود نداشته باشند.

چه چیزی را می توانید تغییر دهید؟

چیزهای زیادی وجود دارد، اما تغییراتی که ابتدا متوجه خواهید شد همانهایی هستند که درخواست شما را تنظیم می کنند. شما همچنین دارای نام مستعار و متغیرهای محیطی هستید. بسیاری از این موارد برای اطمینان از استفاده صحیح از کتابخانه ها و فایل های اجرایی هنگام اجرای برنامه ها تنظیم شده اند. فایل‌ها همچنین ویژگی‌هایی را به پوسته کنترل می‌کنند و به آن اضافه می‌کنند، نمونه‌ای از آن تاریخ است. که در bash شما یک فایل تاریخچه دارید که حاوی آخرین دستوراتی است که وارد کرده اید. می‌توانید انتخاب کنید که آیا می‌خواهید تاریخچه تکراری باشد و حجم فایل چقدر باشد. چیزهای بسیار بیشتری وجود دارد که می توانید اجرا کنید. یک نمونه خوب از ابزارهای کمکی در دسترس هستند bash-آی تی.

کجا ذخیره می شود؟

به نظر می رسد این یک لیست ساده از چند فایلی است که هنگام شروع اجرا می شوند. با این حال، به دلیل راه bash شروع می شود، چند عارضه وجود دارد. یکی این است که شما می خواهید برای هر بار که پوسته ای را باز می کنید، تنظیماتی را برای سیستم و برخی تنظیمات را انجام دهید. فایل /etc/profile در حین ورود اجرا می شود، توجه داشته باشید که اغلب /etc/profile.d/* را برای تنظیم مقادیر خاص فراخوانی می کند. در اوبونتو، مسیرهای snap را هم برای جایی که باینری ها هستند و هم برای جایی که xdg برنامه ها را فراخوانی می کند، تعیین می کند. این فایل در کل سیستم است، بنابراین از آن برای تنظیمات شخصی استفاده نکنید. برای فایل های سراسر سیستم نیز که دارید و غیره/bashbashrc.، نام این فایل /etc/bashrc خارج از توزیع های مبتنی بر دبیان است. مدیر، امیدواریم عاقلانه، پیش فرض هایی را برای همه کاربران تنظیم می کند روی سیستم. اگر با آن تنظیمات موافق نیستید، می توانید آنها را در ~ لغو کنید.bashrc، برای کاربر ویژه.

من می دانم که شما ممکن است هم کاربر و هم مدیر باشید! فایل بعدی که باید در نظر بگیرید ~/.profile است، این فایل در هنگام ورود اجرا می شود، نه زمانی که پوسته شروع می شود. همچنین فقط در صورتی شروع می شود که .bashprofile یا .bashlogin وجود نداشته باشد. نسخه استاندارد بررسی می کند که چه پوسته ای اجرا می شود. هنگامی که فایل .profile اجرا می شود، در صورت وجود با ~/.bashrc شروع می شود. فایل ~/.bashrc جایی است که باید نام مستعار و سایر تنظیمات شخصی خود را تنظیم کنید. دو فایل دیگر جالب هستند، ~/.bashlogout و ~/.inputrc، اولی در خروج اجرا می شود. را پاک می کند console، به صورت پیش فرض. جالبتر فایل inputrc است. در اینجا شما اتصالات کلید و ضربه های کلید را تغییر می دهید. می توانید روش ویرایش را تنظیم کنید روی خط فرمان پیش‌فرض ویرایش سبک emacs است، اما می‌توانید آن را به سبک vi تغییر دهید.

چند نمونه از تغییرات ایجاد شده

درخواست خود را به روز کنید… برای زیباتر جلوه دادن درخواست خود یا انتقال اطلاعات بیشتر، می توانید مقادیر PS1 را تغییر دهید. ابتدا می توانید بررسی کنید که قبلاً چه مقداری دارید.

نتیجه کمی مبهم به نظر می رسد مگر اینکه آن را روی یک رشته تنظیم کرده باشید. امتحانش کن:

این خیلی مفید نیست، در عوض می توانید مقادیری را تنظیم کنید که به شما در مورد آنچه در سیستم شما اتفاق می افتد اطلاع دهد. در اینجا جدول کوتاهی از برخی مقادیر آمده است:

\u	نام کاربری فعلی
\ ساعت	نام میزبان فعلی
\w	فهرست کار فعلی
\s	نام پوسته
\ t	زمان در قالب 24 ساعته

به عنوان یک چالش، دستور خود را تنظیم کنید که نام کاربری و نام میزبان شما به درستی با علامت علامت گذاری شود. همچنین می توانید از متغیرهای تعریف شده سیستم و حتی خروجی اسکریپت ها استفاده کنید. یک طرح رنگی تنظیم کنید… می توانید خروجی خود را رنگی داشته باشید و همچنین برای هر نوع فایل رنگ های مختلفی داشته باشید. ابتدا یک اعلان رنگارنگ ایجاد کنید. رنگ می تواند در سراسر درخواست تغییر کند. برای شروع یک رنگ جدید، ‘\e را اضافه کنید[x,ym’ och stoppa med ‘\e[m. Here is an example.

umask, how it works… In the shell you have a setting called ‘umask’, it sets how files permissions are set when you create them. The most common value is 022. This makes files have permissions that allow users to read and write and all others to read only. This way, you must change new script files to executable as a separate action. This is a safe way to handle files.

function definitions… You can also incorporate functions, the format of these can be POSIX compliant or bash. If you plan to switch between shells, look up how to stay compliant. You can also run a script in the prompt.

If you have the code above (credit to TLDP), you can call it in your prompt(PS1). To set it add this to your bashrc.

البته می توانید آن را به صورت دستی اجرا کنید تا ببینید که آیا ابتدا آن را دوست دارید یا خیر. هیچ رنگی در این سبک وجود ندارد، شما باید تنظیمات مختلف را با هم ترکیب کنید.

هنگامی که تصمیم گرفتید چه می خواهید، باید مقادیر را در فایل .bashrc خود قرار دهید.

نتیجه

Bash دارای ویژگی های بسیاری است که می توانید از آنها برای اجرای بهتر محیط خود استفاده کنید. اگر یاد گرفته باشید که چگونه کارآمد باشید، می توانید بسیاری از مشاغل را سریعتر انجام دهید. یک راه این است که نام مستعار ایجاد کنید، راه دیگر این است که اسکریپت های خود را ایجاد کنید. اگر برای عبور از سد اولیه وقت بگذارید، می تواند برای کارایی شما بسیار مفید باشد.

برای نگارش بخشهایی از این متن ممکن است از ترجمه ماشینی یا هوش مصنوعی GPT استفاده شده باشد
لطفا در صورت وجود مشکل در متن یا مفهوم نبودن توضیحات، از طریق دکمه گزارش نوشتار یا درج نظر روی این مطلب ما را از جزییات مشکل مشاهده شده مطلع کنید تا به آن رسیدگی کنیم