منصفانه است که بگوییم وبلاگ هایی مانند این اخیراً افت نظرات را تجربه کرده اند. اشتراک‌گذاری رسانه‌های اجتماعی همچنان بالاست، ایمیل‌ها همچنان در صندوق‌های دریافتی ما پر می‌شوند، مشترکین همچنان برای خبرنامه‌ها ثبت‌نام می‌کنند، اما بخش نظرات هر مقاله به‌طور آشکاری خالی است.

به‌عنوان یک روند کلی، نام‌های توییتر معمولاً 100 به 1 بیشتر از کامنت‌ها هستند، که باعث می‌شود فرد بپرسد: “آیا ما واقعاً به نظرات نیاز داریم؟”

زمانی بود که ایمیل سرگرم کننده بود. زمانی که اولین حساب Hotmail خود را راه اندازی کردید و اولین نامه خود را دریافت کردید. سپس، حدود دو دقیقه بعد، صندوق‌های ورودی ما پر از هرزنامه شد. چه اتفاقی افتاد که مرتب کردن تفاله‌های موجود در صندوق‌های ورودی ما خیلی وقت‌گیر شد؟ ما برای پیام رسانی خود به شبکه های اجتماعی مراجعه کردیم و همین طور process اکنون برای نظرات وبلاگ اعمال می شود. جایی که زمانی یک پاسخ متفکرانه پست می‌کردیم، اکنون یک طنز کوتاه توییت می‌کنیم.

چه کسی در وبلاگ من به دام افتاده است؟

از هر کسی که در یک وبلاگ نسبتاً موفق مشارکت دارد بپرسید و آنها مشکل شماره یک خود را به شما خواهند گفت: بدون نظارت، بخش نظرات ما قابل خواندن نیست. ما نظراتی را که با ما مخالف هستند حذف نمی کنیم – اکثر وبلاگ نویسان اختلاف نظر و بحث را بسیار سالم می دانند – ما حتی نظرات نادرست واقعی را حذف نمی کنیم، تنها کاری که انجام می دهیم این است که حجم حیرت آور اسپم هایی را که به سمت ما شلیک می شود حذف کنیم. روی به صورت روزانه

من یکی از چندین کارمندی هستم که نظرات را برای WebdesignerDepot تعدیل می کنم و هر سال یک هفته کاری کامل را صرف مدیریت نظرات می کنم. این استدلال اصلی است که وبلاگ نویسان برای خاموش کردن نظرات استفاده می کنند روی سایت های آنها با این حال، این استدلالی است که به طور کامل از موضوع غافل می شود. اگر مقدار هرزنامه های ارسال شده به وبلاگ شما باعث می شود نظرات غیرقابل اجرا شوند، پس مشکل شما نظرات نیست، هرزنامه است.

در حالی که هرزنامه برای وبلاگ نویسان خشمگین است، به سختی حذف می شود و بر حجم نظرات ارسال شده تأثیری نمی گذارد زیرا نظر دهندگان به ندرت آن را می بینند. آنچه روی نظرات تأثیر منفی می گذارد ترولینگ است.

آ مطالعه اخیر توسط روانشناسان کانادایی تایید شده است که ترول ها تمایل به خودشیفتگی، ماکیاولیستی، سادیستی و روانپریشی دارند. در حالی که یافتن دانشگاهیان که دقیقاً همان چیزی را که همه ما به آن شک داشتیم تأیید می کنند خوشحال کننده است، اما برای هزاران نفری که هر روز از طریق رسانه عمدتاً ناشناس نظرات وبلاگ مورد سوء استفاده قرار می گیرند، آرامشی ندارد.

همانطور که مادرتان احتمالاً به شما گفته است: “اگر آنها را نادیده بگیرید، آنها از بین خواهند رفت.” متأسفانه به نظر می رسد برای بسیاری از مردم، تنها راه تغذیه نکردن ترول ها این است که اصلاً اظهار نظر نکنید.

نظرات خرد

وقتی نظرات فعال هستند روی یک وبلاگ، صاحب وبلاگ یا تیم تحریریه مسئولیت نظارت بر نظرات همه را دارند. رسانه های اجتماعی روی دست دیگر خود درمانی است.

مزیتی که رسانه‌های اجتماعی نسبت به نظرات وبلاگ دارند – جدا از توانایی مسدود کردن ترول‌ها و هرزنامه‌ها – تجلیل است. خواه تعداد فالوورهای شما باشد، دوستان شما یا افراد مثبت شما. تعامل با یک وبلاگ از طریق رسانه های اجتماعی ارزش درک شده شما را برای جامعه افزایش می دهد.

اظهار نظرکردن روی یک وبلاگ برای تقویت وبلاگ است، توییت کردن در مورد یک وبلاگ برای ارتقای خود است. رسانه های اجتماعی ما را قادر می سازد نظرات خرد خود را تولید کنیم. ما اعتبار زمان و ایده هایمان را دریافت می کنیم.

البته این معامله یک طرفه نیست. وبلاگ ها ممکن است بسیاری از محتوای ارزشمند را از دست بدهند که زمانی بخش نظرات آنها را زیبا می کرد، اما در جای خود ده ها هزار تأیید شخصی دریافت می کنند. ممکن است گوگل، فیسبوک، استامبل‌آپون، توییتر و دیگران APIها را ساخته باشند اما صاحبان سایت هستند که برای ادغام آنها عجله کردند.

رسانه های اجتماعی آزادی بخش بزرگی هستند، این فرصت را به افراد می دهد که قبیله ای باشند، این فرصت را به جهان می گویند که چه فکر می کنند. اظهار نظر روی یک وبلاگ مانند پوشیدن یک تی شرت سیاسی در زیر ژاکت است: تعداد کمی از مردم می دانند که شما کجا ایستاده اید.

نظر با هر نام دیگری بوی شیرینی می دهد

ما عشق خواندن نظرات خوانندگان، ما واقعا انجام می دهیم. حتی وقتی یک نظر به یک اشتباه تایپی یا یک اشتباه فنی اشاره می کند، این ارتباط با مخاطب دلیل نوشتن نویسندگان است. یک وبلاگ، در قلب خود، یک مجله نیست. این یک جامعه است هزاران کتاب و فیلم آموزشی در دسترس است روی طراحی وب، اما ارزش این وبلاگ – در واقع هر وبلاگی – این است که یک مکالمه دو طرفه است. اگر آن مکالمه را از دست بدهیم، ماهیت چیزی که وبلاگ را ارزشمند می کند از دست می دهیم.

به همین دلیل است که در حالی که رویکردها به نظرات در حال تغییر است و روش‌های اجرای آنها متفاوت است، نظرات هنوز در اکثر وبلاگ‌ها یکپارچه هستند. متوسط، به عنوان مثال، معروف از نظرات استفاده نمی کند. آنها به جای آن یادداشت هایی دارند که صرفاً نظراتی هستند که به جای پایین در کنار مقاله ارسال می شوند.

همچنین تعداد وبلاگ نویسان معمولی افزایش یافته است. با توجه به نفع شخصی رسانه های اجتماعی، روند رو به رشدی برای مردم وجود دارد که وبلاگ ها را صرفاً به منظور پاسخ دادن به وبلاگ های دیگر حفظ کنند. پاسخ ها بیشتر مورد توجه قرار می گیرند، مزایای سئو برای هر دو طرف آشکار است، و نظر دهنده کنترل ایده های خود را حفظ می کند.

آینده نظرات وبلاگ تقریباً به طور مستقیم با رسانه های اجتماعی عجین شده است. به جای بخش نظرات، یک جدول زمانی کامل از توییت‌های تعبیه‌شده را مشاهده می‌کنید، با یک کاربر که در زنجیره‌ای از ایده‌ها در جای دیگر به دیگری پاسخ می‌دهد و به سادگی بازتولید می‌شود. روی وبلاگ مربوطه

بنابراین، چالش برای هر کسی که یک وبلاگ را اداره می کند، پرداختن به کاهش نظرات نیست. بلکه برای تعامل با مخاطبان خود از طریق کانال های نظرات جدید.

اگر درختی در جنگل بیفتد…

منطق غیرفعال کردن دائمی کامنت‌ها و درگیر کردن تمام مخاطبان در رسانه‌های اجتماعی مزایای غیرقابل انکاری دارد. از مدیریت آسان هرزنامه و ترول گرفته تا انگیزه خواننده، این روشی است که چشم انداز آنلاین در حال تغییر است.

با این حال، یک فکر مدام به ذهن من باز می گردد: این که مقاله ای بدون نظر ایده های یک فرد است. هنگامی که نظرات معرفی می شوند، ایده ها واقعاً به مالکیت عمومی تبدیل می شوند. مطمئنا، شما می توانید توییت WebdesignerDepot، یا حتی من شخصا، اما فوری بودن توییتر نیز ناپایدار است. هنگامی که نظرات به یک مقاله پیوست می شود، یک مخزن برای ثبت و رشد ایده ها ایجاد می کند.

اگر رسانه‌های اجتماعی افراد را کالایی می‌کنند، نظرات ایده‌ها را کالایی می‌کنند. اگر جامعه را بر افراد ارج بگذاریم، هنوز به رسانه های اجتماعی جهش نخواهیم کرد.

نظر میدین روی وبلاگ ها یا رسانه های اجتماعی را ترجیح می دهید؟ آیا WebdesignerDepot باید بخش نظرات خود را حذف کند؟ نظرات خود را در نظرات با ما در میان بگذارید (یا روی رسانه های اجتماعی).

تصویر/تصویر کوچک ویژه، تصویر شهر ارواح از طریق Shutterstock.