روش استفاده از فرمان پینگ لینوکس در سال 1402: روش ها و نکات اصلی استفاده

لینوکس پینگ فرمان ابزاری برای تشخیص مشکلات اتصال، نظارت بر عملکرد شبکه و بررسی در دسترس بودن سرور است. در اکثر توزیع ها از پیش نصب شده است و از طریق ترمینال یا کلاینت SSH قابل دسترسی است.

دستور ping با ارسال بسته های پروتکل پیام کنترل اینترنت (ICMP) به یک آدرس مشخص کار می کند. اگر سرور مورد نظر یک پاسخ اکو ICMP برگرداند، به شبکه متصل می شود.

این آموزش ابزار پینگ لینوکس، از جمله نحو، گزینه‌ها و موارد استفاده رایج را توضیح می‌دهد. همچنین یاد خواهید گرفت که نتایج فرمان پینگ را برای عیب یابی مشکلات اتصال در سرور خصوصی مجازی خود (VPS) بخوانید.

دستور Ping نحو و گزینه ها

پینگ معمولاً از قبل نصب شده است روی اکثر سیستم عامل های لینوکس برای بررسی اینکه آیا سیستم شما آن را دارد، نسخه پینگ نصب شده را با استفاده از این دستور پرس و جو کنید:

ping -V

اگر پینگ نصب شده باشد، شماره نسخه را خواهید دید. در غیر این صورت، ترمینال آن را برمی گرداند فرمان یافت نشد خطا

بسته به روی سیستم عامل دستگاه شما، مراحل نصب ممکن است متفاوت باشد. به عنوان مثال، ما این دستور لینوکس را برای نصب پینگ اجرا می کنیم روی ما اوبونتو 20.04 سیستم تست:

sudo apt-get update && install iputils-ping

پس از نصب، دستور ping را با سینتکس زیر اجرا کنید. باید برای همه توزیع ها یکسان باشد:

ping option destination

جایگزین کردن مقصد با آدرس IP، نام میزبان یا URL دقیق سیستم هدف. همچنین می توانید گزینه ای برای تعیین رفتار دستور اضافه کنید. در اینجا برخی از محبوب ترین گزینه ها آورده شده است:

روش استفاده از دستور پینگ لینوکس

این بخش موارد استفاده، نحو و خروجی فرمان پینگ لینوکس را بررسی می کند. برای اجرای این دستورات در یک ماشین راه دور، با استفاده از یک کلاینت SSH مانند PuTTY یا ترمینال متصل شوید. برای هاستینگer کاربران، از یکپارچه استفاده کنید ترمینال مرورگر.

1. اتصال را بررسی کنید

ابتدایی ترین دستور پینگ به شما امکان می دهد اتصال اینترنت سرور را بررسی کنید. به عنوان مثال، برای بررسی اینکه آیا سیستم شما به اینترنت متصل است و می تواند به گوگل دسترسی پیدا کند، موارد زیر را اجرا کنید host سرور:

ping google.com

از این دستور برای بررسی اینکه آیا VPS شما در حال اجرا است و به اتصال مشتری پاسخ می دهد استفاده کنید. از نام میزبان یا آدرس IP آن به عنوان مقصد استفاده کنید:

پینگ 185.185.185.185

اگر ترمینال پاسخ پیام اکو ICMP را برگرداند، سیستم شما فعال و به اینترنت متصل است.

در غیر این صورت، VPS یا ماشین کلاینت ممکن است با مشکلاتی مواجه شوند. برای بررسی اینکه آیا سیستم فعلی شما با مشکل اتصال شبکه مواجه است، نام میزبان آن را پینگ کنید:

ping localhost

اگر دستور ping یک پاسخ echo را برگرداند، مشکل نهفته است روی سیستم از راه دور

2. شماره ECHO_REQUEST را مشخص کنید

به طور پیش فرض، پینگ بسته های نامحدودی را ارسال می کند تا زمانی که کاربر آن را خاتمه دهد process. برای ارسال تعداد مشخصی از بسته ها، از -ج گزینه:

ping -c * destination

جایگزین کردن * با تعداد محدود بسته های شما. به عنوان مثال، این دستور پینگ پنج بسته را به آدرس IP مشخص شده ارسال می کند:

ping -c 5 185.185.185.185

3. پینگ قابل شنیدن

این -آ هنگامی که فرمان پینگ پاسخی از دستگاه مورد نظر دریافت می کند، گزینه صدا را پخش می کند. از آنجایی که باز نگه داشتن ترمینال تا زمان دریافت پاسخ ناخوشایند است، این گزینه برای عیب یابی شبکه مفید است.

نحو و خروجی شبیه دستور پینگ اصلی است:

ping -a destination

4. فواصل زمانی را تنظیم کنید

دستور ping هر ثانیه یک بسته ارسال می کند. با این حال، ممکن است لازم باشد آن را برای یک کار خاص تغییر دهید. به عنوان مثال، فاصله زمانی کوتاه‌تر در هنگام عیب‌یابی مفید است زیرا نمونه‌های داده بیشتری دریافت خواهید کرد.

برای تغییر مقدار پیش‌فرض فاصله پینگ، از -من گزینه و تعداد ثانیه را مشخص کنید. برای تنظیم سریعتر از یک ثانیه، از اعشار استفاده کنید. در اینجا یک مثال است:

ping -i 0.5 185.185.185.185

5. فقط خلاصه دستور پینگ لینوکس را دریافت کنید

به دلیل خروجی طولانی ترمینال، نظارت مداوم پینگ ممکن است خسته کننده باشد. برای ساده کردن نتایج، از -q گزینه. این دستور تمام آمار پینگ را در یک خروجی خلاصه می کند و تجزیه و تحلیل را ساده می کند:

ping -q destination

اگر تعداد بسته ها را مشخص نکنید، خلاصه پس از پایان دادن به آن ظاهر می شود process.

6. شبکه را با دستور پینگ لینوکس پر کنید

دستور ping به شما امکان می دهد تا با استفاده از -ف گزینه. این به شبیه سازی عملکرد سرور شما در هنگام افزایش ترافیک یا محرومیت از خدمات توزیع شده حمله (DDoS). در اینجا نحو دستور است:

ping -f destination

مانند -q گزینه، دستور ping flood فقط خلاصه پاسخ های بسته را نشان می دهد. به عنوان مثال، خروجی زیر نشان می دهد که ما بیش از 200 بسته پینگ را در دو ثانیه ارسال کرده ایم.

7. پروتکل اینترنت را مشخص کنید

به دلیل توسعه اینترنت، آدرس های IP IPv4 در حال اتمام است و IPv6 رایج تر می شود. تنظیمات پیش فرض دستور ping از IPv4 استفاده می کند، اما می توانید از هر یک از پروتکل های اینترنت استفاده کنید.

اضافه کردن -4 گزینه ای برای استفاده از آدرس IPv4 و -6 برای ارسال پینگ IPv6 دستورات پینگ به این صورت است:

ping -4 destination

ping -6 destination

با این گزینه ها همچنان می توانید نام میزبان یا دامنه را پینگ کنید. در این حالت، خروجی نشان خواهد داد که مقصد به آدرس IP مربوطه حل شده است.

8. اندازه بسته پینگ را تغییر دهید

به‌طور پیش‌فرض، دستور ping یک بسته را با آن ارسال می‌کند 56 (84) بایت از داده ها 56 اندازه بسته شما را در بایت نشان می دهد. در همین حال، 84 اندازه کل بایت پینگ، از جمله تمام هدرها را که اضافه می کنند، مشخص می کند 28 بایت.

می‌توانید اندازه پیش‌فرض را تغییر دهید تا بررسی کنید که آیا پیوند شبکه شما در هنگام دریافت بسته بزرگ‌تر گاز می‌گیرد یا خیر. برای انجام این کار، از -s گزینه:

ping -s 1234 destination

جایگزین کردن 1234 با اندازه واقعی بسته پینگ شما بایت ها. به یاد داشته باشید که اندازه در دستور شما شامل هدر نمی شود. بنابراین، اگر بنویسید 1000، اندازه کل بسته شما خواهد بود 1028 بایت ها

9. یک مهر زمانی اضافه کنید

برای ساده‌سازی نظارت بر عملکرد شبکه، دستور ping به شما امکان می‌دهد یک مهر زمانی به پاسخ بسته اضافه کنید. برای انجام این کار، را اضافه کنید -دی گزینه ای با استفاده از دستور دستور زیر:

ping -D destination

خروجی با یک مهر زمانی در قالب یونیکس مشابه شکل زیر شروع می شود:

مهر زمان دوم، دقیقه، ساعت، روز، ماه و سال هر پاسخ را نشان می دهد. برای تبدیل آن به یک قالب قابل خواندن برای انسان، از یک ابزار آنلاین مانند استفاده کنید مبدل عصر.

10. پینگ تایم اوت

دستور ping دارای دو گزینه زمان‌بندی است، -دبلیو و -w. این -دبلیو گزینه زمانی را تعیین می کند که هر پینگ تا زمان مشخص شده منتظر بماند host پاسخ می فرستد اگر از زمان بیشتر شود، زمان درخواست به پایان می رسد.

در همین حال، –w گزینه محدودیت زمانی را قبل از خروج فرمان ping تعیین می کند. ترمینال به طور خودکار خاتمه می دهد process زمانی که به زمان مشخص شده رسید. در اینجا نحو دستورات پینگ آمده است:

ping -W * destination

ping -w * destination

جایگزین کردن * با مدت زمان وقفه بر حسب ثانیه. به عنوان مثال، از موارد زیر برای پینگ کردن ریموت خود استفاده کنید host به مدت پنج ثانیه:

ping -w 5 185.185.185.185

تفسیر نتایج پینگ

پاسخ پینگ اطلاعات مختلفی در مورد اتصال شبکه شما به شما می دهد. خروجی ممکن است بسته به آن متفاوت باشد روی گزینه و شرایط شبکه شما، اما ساختار به صورت زیر باقی می ماند:

64 bytes from (185.185.185.185): icmp_seq=1 ttl=64 time=0.1 ms

در اینجا روش تفسیر خروجی پینگ بالا آمده است:

• 64 بایت – اندازه بسته در بایت های داده پروتکل ICMP. می افزاید 8 بایت به اندازه بسته شما برای هدر ICMP.
• از (185.185.185.185): – آدرس مقصدی که به پینگ شما پاسخ می دهد. اگر از نام میزبان یا دامنه استفاده می کنید، آدرس IP حل شده را نشان می دهد.
• Icmp_seq – شماره توالی ICMP بسته. این عدد برای درخواست های اکو بعدی یک رقمی افزایش می یابد.
• ttl (زمان برای زندگی) – این معیار نشان می دهد که بسته چند بار می تواند بین روترها حرکت کند قبل از انقضا.
• زمان = 0.1 میلی ثانیه – کل زمان رفت و برگشت (RTT) برای یک بسته، از جمله تاخیر.

در انتهای خروجی خط آمار پینگ قرار دارد که تمام بسته ها را خلاصه می کند. این داده ها برای تحلیل تأخیر و از دست دادن بسته مفید هستند. به عبارت دیگر، می توانید از آن برای شناسایی مشکلات احتمالی که شبکه شما را کند می کند استفاده کنید.

نکاتی برای استفاده موثر از فرمان پینگ

در این بخش، بهترین روش‌های پینگ را بررسی می‌کنیم تا به شما در استفاده مؤثر از ابزار برای تشخیص و نظارت شبکه کمک کنیم.

از پینگ برای تشخیص مشکلات شبکه داخلی و خارجی استفاده کنید

اگر چندین سیستم در یک شبکه دارید، تعیین محل مشکل می‌تواند دشوار باشد. دستور ping به شما امکان می دهد مقاصد مختلف را هدف قرار دهید تا به راحتی مشخص کنید که کدام سیستم با مشکل مواجه است.

علاوه بر این، می توانید سیستم فعلی خود را برای تشخیص رابط شبکه محلی پینگ کنید. با حلقه کردن بسته ها، می توانید تعیین کنید که پشته شبکه آن به درستی کار می کند یا خیر.

نتایج پینگ را برای ایجاد خطوط پایه برای عملکرد شبکه مقایسه کنید

برای شناسایی مشکلات شبکه، باید روش عملکرد آن را به طور معمول درک کنید. به خاطر داشته باشید که هر شبکه به دلیل عواملی مانند بار، توپولوژی و فاصله رفتار متفاوتی دارد.

اجرای چندین بار فرمان ping به شما امکان می دهد معیار عملکرد را برای تجزیه و تحلیل خط پایه شبکه تعیین کنید.

اگر نتیجه پینگ شما از خط پایه منحرف شود، نشان دهنده مشکلات احتمالی است. علاوه بر این، می توانید از آن برای ارزیابی عملکرد سرور خود پس از اعمال تغییرات استفاده کنید.

مراقب تنظیمات فایروال باشید که ممکن است درخواست های ICMP را مسدود کند

برخی از فایروال های توزیع های لینوکس ممکن است درخواست های ICMP را به طور پیش فرض مسدود کنند و از دریافت یا ارسال بسته های پینگ جلوگیری کنند.

برای بررسی تداخل درخواست‌های فایروال و ICMP، قوانین iptables خود را با استفاده از دستور زیر فهرست کنید:

sudo iptables -L

به دنبال قانون حاوی ICMP با رها کردن یا رد کنید ارزش. برای اجازه دادن به درخواست های پینگ، قوانین را از iptables با استفاده از دستور دستور زیر حذف کنید:

sudo iptables -D rules

از Ping در ترکیب با سایر ابزارهای تشخیصی برای تجزیه و تحلیل جامع استفاده کنید

در حالی که برای تجزیه و تحلیل اولیه مناسب است، دستور ping ممکن است برای تشخیص همه مسائل شبکه کافی نباشد. سعی کنید آن را با سایر ابزارهای شبکه لینوکس برای تجزیه و تحلیل عمیق تر جفت کنید.

مثلا ترکیب کنید ردیابی و برای ردیابی مسیر بسته از سیستم مشتری تا مقصد پینگ کنید. برای تست عملکرد شبکه، استفاده کنید Iperf برای اندازه گیری حداکثر سرعت اتصال و پهنای باند.

هاستینگer کاربران VPS می توانند استفاده کنند hPanel‘s استفاده از سرور قابلیت نظارت آسان بر انتقال بسته و استفاده از شبکه با یک نمودار کاربر پسند.

نتیجه

لینوکس دستور ping ابزاری برای تست اتصال و در دسترس بودن سیستم است. در اکثر توزیع های لینوکس از پیش نصب شده است و از طریق ترمینال یا کلاینت SSH قابل دسترسی است. این شامل ارسال بسته های ICMP به ماشین مقصد با استفاده از نام میزبان، دامنه یا آدرس IP آن است.

کاربران می توانند گزینه های مختلفی را برای تغییر فرمان برای سناریوهای مختلف آزمایش اضافه کنند. به عنوان مثال استفاده کنید -ج برای تنظیم تعداد بسته های ارسالی، -من برای تغییر فاصله زمانی، و -q برای خلاصه کردن نتایج پینگ در یک خروجی.

خروجی پینگ اطلاعاتی در مورد مقصد، اندازه، زمان حیات و زمان پاسخ بسته به شما می دهد. علاوه بر یک سیستم راه دور، می‌توانید رایانه محلی خود را برای تشخیص مشکلات شبکه داخلی پینگ کنید.

فایروال سیستم شما ممکن است باعث شود پینگ به درستی کار نکند. هنگام پینگ، مطمئن شوید که فایروال سیستم شما بسته های ICMP را مسدود نمی کند.

برای تشخیص دقیق تر، دستور را چندین بار اجرا کنید و آن را با ابزارهای دیگری مانند traceroute جفت کنید.