روش تنظیم گزینه های Bash

یک کاربر ممکن است سیستم لینوکس را با استفاده از گزینه های مختلف شخصی سازی کند. مجموعه دستورالعمل “Setbuildin” یکی از شناخته شده ترین و مفیدترین آنهاست. با دستورالعمل های آسان خود، Set Built-in می تواند متغیرهای محیطی مختلفی را در Bash تنظیم کند. امروز، نمونه‌های مختلفی از دستورالعمل‌های Set Built-in در سیستم لینوکس اوبونتو 20.04 را بررسی کرده و آنها را بررسی و اعمال می‌کنیم. با ورود به سیستم کامپیوتر خود شروع کنید. بیایید پوسته را باز کنیم terminal برای انجام برخی از گزینه های ساخته شده در دسترس و شناخته شده در بین کاربران لینوکس Bash.

مثال 01: مجموعه -x

گزینه set -x برای عیب یابی دستورات استفاده می شود. قبل از استفاده از آن، دستورالعمل ساده “echo” را برای نمایش یک رشته “built-in” مشاهده کرده ایم. روی پوسته. مقدار رشته با موفقیت نمایش داده شد. ما باید از دستور “set” برای تنظیم گزینه “-x” در Bash برای عیب یابی دستورات استفاده کنیم. پس از استفاده از آن، دستور “echo” را برای نمایش “built-in” اجرا کردیم. خروجی کمی متفاوت است. هر عبارتی که ممکن است اضافه کنید با علامت “+” به شما بازگردانده می شود.

خروجی عبارت echo را در پوسته با علامت مثبت نمایش می دهد. پس از آن، تا آنجا که به اجرای دستور “echo” مربوط می شد، رشته ای را در دستور echo نشان داد. خط “+” نتیجه عیب یابی این دستورالعمل است. پس از این، ما از گزینه “set +x” برای لغو “set” استفاده کرده ایم. پس از استفاده از کوئری “echo”، در حال حاضر می دانیم که پوسته به حالت عادی بازگشته است.

مثال 02: Set -u

دستور “set -u” داخلی برای اعلام استثنا هر زمان که با متغیری بدون مقدار مواجه شد استفاده می شود. بنابراین، ما این مثال را در فایل Bash انجام داده ایم. یک فایل جدید “new.sh” با دستور “touch” ایجاد کنید و آن را در ویرایشگر، یعنی “nano” باز کنید.

ما پشتیبانی Bash را به کد اضافه کردیم و از عبارت “echo” با بیان “checking set -u” استفاده کردیم. سپس، باید با استفاده از خط “set -u” گزینه “-u” را تنظیم کنیم. در مرحله بعد، یک متغیر رشته “v” را با مقدار “Hello World” مقداردهی کردیم. پس از این، از دو دستور echo برای نمایش دو متغیر “v” و “z” استفاده کردیم. از آنجایی که متغیر z نه در کد اعلان شده و نه مقداردهی اولیه شده است، انتظار داریم این خط در طول اجرا یک استثنا ایجاد کند. بنابراین، کد را ذخیره کنید و از فایل خارج شوید.

ما از دستورالعمل Bash برای اجرای فایل Bash “new.sh” استفاده کرده ایم. اولین دستور echo مجموعه رشته‌های “checking set -u” را نشان می‌دهد. پس از این، مقدار متغیر “v” به صورت “Hello World” نشان داده می شود. خط آخر خطای خط 6 متغیر z را نشان می دهد.

مثال 03: تنظیم -o

مجموعه گزینه های داخلی “-o” مانند گزینه “-u” عمل می کنند، یعنی در هنگام مواجهه با وضعیت نامعتبر، یک استثنا ایجاد می کنند. بنابراین، ما از همان فایل کد استفاده کرده ایم و آن را کمی به روز کرده ایم. ما از گزینه “set -o” با اسم set به جای “set -u” استفاده کرده ایم. پس از این، یک متغیر رشته ای با مقداری مقداردهی اولیه کردیم و از دو عبارت echo برای نمایش دو متغیر “v” و “z” استفاده کردیم. مقدار “v” به صورت مقداردهی اولیه نمایش داده می شود، اما دستور echo برای چاپ “z” یک استثنا ایجاد می کند زیرا نه در کد اعلام شده و نه مقداردهی اولیه شده است. بیایید این کد را ذخیره کرده و اجرا کنیم تا نتیجه را ببینیم.

پس از اجرای این اسکریپت Bash با “bashما متوجه شدیم که اولین رشته دستور echo و مقدار متغیر “v” را به عنوان “Hello World” نمایش می دهد. همچنین، خطا را نشان می دهد زیرا متغیر “z” وجود ندارد، یعنی متغیر نامحدود.

مثال 04: مجموعه -n

ما گزینه جدید “-n” را توسعه داده ایم که به طور ویژه برای نادیده گرفتن مجموعه ای از عبارات یا دستورالعمل ها در کد Bash طراحی شده است. این بدان معنی است که خطوط کدهای بعد از آن را اجرا نخواهد کرد. بنابراین، ما کد خود را دوباره همانطور که نشان داده شده به روز کرده ایم و یک دستور echo ساده برای نمایش یک جمله اضافه کرده ایم. دو متغیر از انواع رشته ها مقداردهی اولیه شده اند، یعنی v1 و v2. سپس، یک دستور echo در اینجا برای نمایش مقدار متغیر “v1” است. پس از نمایش v1، از گزینه “set -n” در اینجا در کد استفاده کردیم. پس از تنظیم “-n” در کد، از دستور echo برای نمایش مقدار متغیر دیگر، “v2” استفاده کرده ایم. با توجه به این وضعیت، آخرین دستور اکو نباید اجرا شود. حالا ببینیم:

بنابراین، ما فایل Bash به روز شده را اجرا کردیم و متوجه شدیم که خروجی مطابق انتظار است. اولین دستور echo یک جمله ساده را نشان می دهد و دیگری مقدار v1 را نشان می دهد. در حالی که مقدار v2 through echo به دلیل استفاده از مجموعه “-n” نمایش داده نشد.

مثال 05: مجموعه -e

مجموعه -e برای خروج فوری زمانی که Bash یک شرط غیر صفر را تشخیص می‌دهد استفاده می‌شود. برای آزمایش آن، کد خود را با تابع جدید به‌روزرسانی کرده‌ایم، یعنی “testfunc()”. دو عبارت echo برای نمایش برخی رشته‌ها استفاده شده است. ما از وضعیت “بازگشت 1” در هر دو عبارت echo استفاده کردیم. در خارج از تابع، از گزینه set “-e” برای خروج از اجرا در هنگام مواجهه با وضعیت غیر صفر استفاده کردیم و “testfunc” را فراخوانی کردیم.

پس از اجرای این کد، تنها یک رشته از اولین دستور echo نمایش داده می شود. این به این دلیل است که ما قبل از فراخوانی تابع از “set -e” استفاده کرده‌ایم و در کد با “return 1” مواجه شده است. به همین دلیل است که دستور دوم اکو اجرا نشد.

نتیجه:

همه اینها در مورد استفاده از گزینه های مختلف مجموعه ای در کد Bash برای دریافت خروجی های متفاوت و منحصر به فرد بود. ما گزینه های set -x، set -e، set -u، set -o و set -n را در کدهای Bash خود امتحان کرده ایم. بسیاری از گزینه های دیگر در دسترس هستند. امیدواریم این مقاله برای شما مفید بوده باشد. برای راهنمایی ها و آموزش های بیشتر، سایر مقالات Linux Hint را بررسی کنید.

برای نگارش بخشهایی از این متن ممکن است از ترجمه ماشینی یا هوش مصنوعی GPT استفاده شده باشد
لطفا در صورت وجود مشکل در متن یا مفهوم نبودن توضیحات، از طریق دکمه گزارش نوشتار یا درج نظر روی این مطلب ما را از جزییات مشکل مشاهده شده مطلع کنید تا به آن رسیدگی کنیم