شروع کار با ZFS روی اوبونتو

معرفی

ZFS یک سیستم فایل است که در ابتدا با سولاریس ارسال شد اما بعداً در بسیاری از سیستم عامل های یونیکس و لینوکس اقتباس شد. مزیت اصلی فایل سیستم ZFS پشتیبانی از زتابایت داده و 128 بیتی بودن آن است و بنابراین اغلب در سرورهای شرکت های بزرگ و توسط جمع آوری کننده های داده مانند سازمان های دولتی استفاده می شود. برخلاف سایر فایل سیستم ها، ZFS در برابر مشکل پوسیدگی داده ها در دیسک های سخت مقاوم است زیرا یکپارچگی داده ها را هنگام ذخیره سازی حفظ می کند و در هنگام افزودن هارد دیسک های بیشتر به RAID موجود، نیازی به پارتیشن بندی نیست. ZFS اساساً آینده سیستم فایل یونیکس به دلیل مزایای بسیار زیاد آن است. با این حال، بعید است که به این زودی برای یک کاربر معمولی خانگی بسیار مفید باشد، اما مدیران سرور باید از ZFS و مزایای آن آگاه باشند. بنابراین، این مقاله روش استفاده از ZFS را نشان می دهد روی سرورهای اوبونتو با سهولت.

روش نصب ZFS

نصب ZFS به آسانی هر بسته دیگری است، اما باید با آن نصب شود root دسترسی داشته باشید. بدست آوردن root استفاده از دسترسی sudo سو، که سپس رمز عبور مدیریت را درخواست می کند. پس از تایپ رمز عبور، به کاربر اجازه داده می شود root دسترسی داشته باشید. یک بار root دسترسی به دست آمده است، از دستور install به همراه نام بسته – zfs برای نصب zfs در سیستم استفاده کنید. نصب آن مدتی طول می کشد، اما پس از تکمیل آن به شما اطلاع می دهد.

sudo سو

apt نصب zfs

روش پیکربندی ZFS

هنگامی که ZFS در سیستم نصب شد، یک استخر (همچنین به نام زپول) باید ایجاد شود. یک Pool از گروهی از هارد دیسک ها تشکیل شده است که با هم ترکیب شده اند و در داخل این استخر مجموعه داده هایی وجود دارد که داده ها در واقع در آن ذخیره می شوند. در این مرحله یک استخر و یک مجموعه داده ایجاد می شود.

یا lsblk را برای لیست کردن دستگاه‌های بلوک در سیستم یا ls –l /dev/sd* را برای فهرست کردن همه بلوک‌های /dev تایپ کنید. در هر صورت، فهرستی از دستگاه های مسدود شده شناسایی شده توسط اوبونتو را برمی گرداند. این آموزش فرض می کند که سیستم دارای چندین هارد دیسک است که در واقع در یک Pool ترکیب می شوند.

قبل از ایجاد استخر آ جدول پارتیشن GUID باید در هر دیسک سخت ایجاد شود. جدول پارتیشن نوعی طرح است که به پارتیشن بندی هارد دیسک کمک می کند. Zpool به دیسک های سخت نیاز دارد که قبل از ایجاد استخر، آن را داشته باشند. از دستورات زیر برای ایجاد جدول پارتیشن در هارد دیسک های یدکی متصل به سیستم ها استفاده کنید. در اینجا هارد دیسک های یدکی هستند /dev/sdb و /dev/sdc

     parted /dev/sdb
     mklabel GPT
     q
     parted /dev/sdc
     mklabel GPT
     q

هنگامی که جدول پارتیشن در هر هارد دیسک ایجاد شد، اکنون zpool را ایجاد کنید. از آنجایی که در اینجا فقط از دو هارد دیسک استفاده می شود از گروه های آینه ای استفاده کنید، اما اگر 3 هارد یا بیشتر وجود دارد از raidz و برای 4 یا بیشتر از دستورات raidz2 استفاده کنید. آینه سازی نیز به عنوان شناخته شده است RAID 1، که به طور یکپارچه داده ها را از یک درایو به درایو دیگر کپی می کند که برای افزایش افزونگی داده ها کاملاً مفید است.

zpool vol0 mirror /dev/sdb /dev/sdc را ایجاد کنید

در این مرحله یک Pool از قبل ایجاد شده است، اکنون مجموعه داده ای را ایجاد کنید که در واقع داده ها، شامل فایل ها، دایرکتوری ها، فروشگاه ها است.

قالب ایجاد مجموعه داده به این صورت است…

zfs / را ایجاد می کند

از این قالب استفاده کنید و چند دایرکتوری همانطور که در تصویر زیر مشاهده می کنید ایجاد کنید.

zfs vol0/dondilanga_files را ایجاد می کند

zfs vol0/dondilanga_images را ایجاد می کند

zfs vol0/dondilanga_music را ایجاد می کند

zfs vol0/dondilanga_movies را ایجاد می کند

zfs vol0/dondilanga_games را ایجاد می کند

ایجاد مجموعه داده برای داشتن ساختار فایل کاربردی کافی نیست، همچنین به مجوزهای مناسب نیاز دارد (رجوع کنید به مجوزهای فایل لینوکس) تنظیم شود. تنظیم مجوز بسیار آسان است زیرا از فرمت مجموعه مجوز استاندارد پیروی می کند.

chown –R username:groupName /poolname/dataset

chown –R dondilanga:users /vol0/dondilanga_files

روش نظارت بر ZFS

مانیتورینگ معمولاً شامل بازرسی وضعیت استخر، آمار IO، فهرست کردن استخرهای موجود، فهرست کردن جزئیات خاص استخر، نمایش وضعیت استخر با حالت کامل، فهرست کردن سیستم‌های فایل ZFS و غیره است. این اطلاعات بینش ارزشمندی از استخرها، مجموعه‌های داده ارائه می‌کند. ، و در تصمیم گیری در مورد سیستم های فایل ZFS بسیار مفید هستند.

بررسی وضعیت سلامت استخر

وضعیت zpool

بررسی آمار ورودی/خروجی (IO) برای استخرها

zpool iostat

استخرهای موجود را فهرست کنید

لیست zpool

جزئیات خاصی از استخر را فهرست کنید

لیست zpool –o نام، اندازه، ظرفیت

لیست سیستم های فایل (مجموعه داده) در استخر را ببینید.

لیست zfs

آمار استخر را در هر 15 ثانیه ببینید.

zpool iostat –v 15

روش مدیریت، تنظیم و نگهداری ZFS

این بخش انواع مختلف استخرها، روش ایجاد آنها، ساخت دستگاه های بلوک در استخر، تخریب یا حذف استخرها را پوشش می دهد (حذف زمانی مفید است که یک استخر ایجاد شود. روی یک هارد دیسک USB یا یک حافظه ذخیره‌سازی قابل جابجایی مشابه)، ویژگی‌های مختلف را روی استخر، نصب و جدا کردن تنظیم کنید.

انواع مختلف استخر

4 نوع استخر اصلی وجود دارد که هر کدام هدف خاص خود را از ایجاد آنها دارد. معمولا اینجا نوع RAID هنگام ایجاد یک استخر در نظر گرفته می شود. همانطور که قبلا توضیح داده شد، نوع باید هنگام ایجاد استخر همراه با آن بیان شود. این آموزش از نوع mirror pool استفاده می کند و جدای از آن raidz for نیز وجود دارد RAID5، raidz2 برای RAID5 با برابری دوئل و زمانی که افزونگی در کار نیست هیچ نوع Pool ذکر نشده است.

گروه های خطی یا غیر افزونگی می توانند مانند دستور زیر به اندازه هارد دیسک ها داشته باشند. هر sd* یک هارد درایو مجازی/فیزیکی جدید را نشان می‌دهد و همه آنها را می‌توان با دستور زیر با نام vol1 با یک pool جمع کرد.

zpool vol1 /dev/sdb /dev/sdc /dev/sdd را ایجاد کنید

همانطور که در اسکرین شات زیر مشاهده می شود، اکنون تمامی هارد دیسک های فوق بخشی از pool vol1 هستند که می توان آن را برای مشاهده اجزای آن گسترش داد. zpool iostat فرمان

برخلاف مثال بالا، در گروه آینه هارد دیسک ها به صورت جفت گروه بندی می شوند.

zpool ایجاد vol1 mirror /dev/sda /dev/sdb mirror/dev/sdc /dev/sdd

ساخت دستگاه بلوک در استخر

دستگاه ها را مسدود کنید مجموعه داده هایی هستند که در استخر ایجاد می شوند و در ابتدا دارای اندازه از پیش تعریف شده ای هستند، برای مثال اگر یک دستگاه بلوک با اندازه 1 گیگابایت ایجاد شود، وزن آن دستگاه بلوک خاص 1 گیگابایت است. در مثال زیر، روش ایجاد یک دستگاه بلوک در یک استخر موجود را نشان می دهد.

zfs –V / را ایجاد می کند

zfs create –V 1GB vol0/dondilanga_new1

تخریب یک استخر

بدون شک دانستن در مورد تخریب یک استخر به اندازه ایجاد یک مورد مهم است، اما این باید بسیار با دقت انجام شود، زیرا پس از از بین رفتن، راهی برای بازگرداندن آن وجود ندارد، زیرا حذف دائمی است مگر اینکه از داده ها در جای دیگری نسخه پشتیبان تهیه شود.

zpool نام استخر را نابود می کند

zpool از بین بردن vol0

پس از حذف استخر، ممکن است سعی کنید استخر موجود را با پارامتر لیست در دستور zpool لیست کنید، اگر “بدون استخر موجود” را برگرداند، به این معنی است که حذف با موفقیت انجام شده است.

برداشتن/بازسازی استخر

این بدان معناست که استخر را به طور موقت از سیستم خارج کنید و در صورت نیاز دوباره آن را سوار کنید. هنگامی که یک استخر در هارد/درایو USB یا هر دستگاه قابل حمل دیگری ایجاد می شود، بسیار مفید است. مدیران وب می توانند یک استخر ایجاد کنند روی هارد دیسک قابل حمل آنها، داده های سیستم را روی آن کپی کنید، آن را جدا کرده و برای استفاده به خانه ببرید. دستورات زیر روش حذف یک استخر و نصب مجدد آن را نشان می دهد.

zpool export نام استخر

zpool export جلد 0

zpool import نام استخر

zpool import جلد 0

اضافه کردن هارد دیسک جدید به استخر

از آنجایی که انواع مختلف استخر وجود دارد، هارد دیسک ها را می توان به روش های مختلفی به استخر اضافه کرد. روش معمول اضافه کردن هارد دیسک به صورت یدکی است. وقتی یکی از هارد دیسک کار نمی کند به چه معناست، از هارد یدکی برای جایگزینی هارد دیسک شکسته استفاده می شود. یک هارد دیسک یدکی به شرح زیر اضافه می شود.

این هارد دیسک های موجود را فهرست می کند. همانطور که در تصویر زیر مشاهده می شود. هارد دیسک sdd در حال حاضر برای سیستم عامل موجود است. از این رو، در اینجا استفاده می شود.

ls –l /dev/sd*

طبق معمول، ابتدا قبل از افزودن به استخر، قالب بندی می شود. دستورات زیر هارد دیسک را با طرح پارتیشن GUID فرمت می کند.

/dev/sdd را جدا کرد

mklabel GPT

q

پس از فرمت، با دستور زیر به pool اضافه کنید.

zpool اضافه کردن vol0 spare /dev/sdd

سپس zpool status –v را تایپ کنید تا تمام هارد دیسک موجود در zpools فهرست شود. همانطور که در تصویر زیر مشاهده می شود، درایوهای یدکی با عنوان “یدکی” برچسب گذاری شده اند و تنها زمانی استفاده می شوند که درایوهای اصلی از کار بیفتند.

روش ایجاد عکس های فوری روی ZFS؟

عکس فوری یک کپی دقیق از یک zpool خاص است و با دستور zfs همانطور که در تصویر زیر مشاهده می شود ایجاد شده است. ایجاد عکس فوری process پیاده‌روی در پارک است، اگرچه برخی آموزش‌ها آن را پیچیده‌تر از حد لازم می‌کنند. فرمت دستور ایجاد عکس فوری است.

عکس فوری zfs zpoolname@snapshotname

عکس فوری zfs vol0@dondilanga_snapshot

بازیابی یک عکس فوری

بازگرداندن یک عکس فوری به استخر مانند پشتیبان گیری آسان است. تمام کاری که باید انجام دهید این است که نام آن را همراه با نام استخر ذکر کنید. مراقب باشید که بازگرداندن یک عکس فوری به استخر، داده‌های موجود در استخر را بازنویسی می‌کند. از این رو باید عاقلانه انجام شود.

zfs rollback poolname@snapshotname

zfs rollback vol0@dondilanga_snapshot

حذف یک عکس فوری

ایجاد، بازیابی و حذف عکس های فوری، همه اینها با ZFS در پارک قدم بزنید. دستور زیر به سادگی عکس فوری را از سیستم حذف می کند. و در نتیجه فضای بیشتری به آن باز می گردد.

zfs poolname@snapshotname را نابود می کند

zfs vol0@dondilanga_snapshot را نابود می کند

برای نگارش بخشهایی از این متن ممکن است از ترجمه ماشینی یا هوش مصنوعی GPT استفاده شده باشد
لطفا در صورت وجود مشکل در متن یا مفهوم نبودن توضیحات، از طریق دکمه گزارش نوشتار یا درج نظر روی این مطلب ما را از جزییات مشکل مشاهده شده مطلع کنید تا به آن رسیدگی کنیم