PPP را فعال کنید روی اوبونتو روی لینوکس

فعال کردن پروتکل نقطه به نقطه (PPP) روی لینوکس اوبونتو می تواند راهی مفید برای برقراری ارتباط مستقیم شبکه بین دو دستگاه باشد، چه برای دسترسی از راه دور، انتقال داده یا اهداف دیگر. PPP یک پروتکل استاندارد است که امکان انتقال داده های شبکه را از طریق رابط های سریال مانند خطوط تلفن، مودم یا حتی اتصالات اترنت فراهم می کند.

در حالی که PPP اغلب در کنار اتصالات اینترنتی Dial-up استفاده می شود، می توانید آن را نیز پیکربندی کنید روی سیستم های لینوکس برای فعال کردن ارتباط مستقیم بین دستگاه ها.

این مقاله شما را از طریق process فعال کردن PPP روی لینوکس اوبونتو، گام به گام. چه یک مبتدی لینوکس باشید یا یک حرفه ای باتجربه، این راهنما برای راه اندازی PPP مفید خواهد بود. روی سیستم اوبونتو شما

بررسی اینکه آیا PPP از قبل نصب شده است یا خیر روی سیستم اوبونتو شما

قبل از اینکه بتوانید از PPP استفاده کنید روی سیستم اوبونتو شما، باید مطمئن شوید که قبلاً نصب شده است. خوشبختانه، اوبونتو دارای PPP است که به طور پیش فرض از قبل نصب شده است. در بیشتر موارد، برای فعال کردن آن نیازی به انجام کار خاصی نخواهید داشت. با این حال، همیشه یک ایده خوب است که فقط برای اطمینان بیشتر بررسی کنید.

برای بررسی اینکه آیا PPP نصب شده است یا خیر روی سیستم اوبونتو خود، می توانید از دستور زیر در سیستم استفاده کنید terminal:

این عبارت “ppp” بسته در لیست بسته های نصب شده سیستم شما. اگر PPP نصب شده باشد، باید خروجی شبیه به این را ببینید:

اگر هیچ خروجی نمی بینید، PPP در دسترس نیست روی سیستم شما در این صورت، قبل از اینکه بتوانید از آن استفاده کنید، باید آن را نصب کنید.

نصب PPP روی اگر اوبونتو هنوز نصب نشده باشد

اگر PPP در دسترس نباشد روی سیستم اوبونتو خود را می توانید با استفاده از دستور زیر در آن نصب کنید terminal:

این قطعه کد بسته PPP و هر گونه وابستگی لازم را دانلود و نصب می کند. پس از اتمام نصب، می توانید از PPP استفاده کنید روی سیستم شما

توجه داشته باشید که بسته به روی نسخه اوبونتو و پیکربندی سیستم خود، ممکن است لازم باشد “کائنات” مخزن برای نصب PPP. برای این کار می توانید از دستور زیر استفاده کنید:

پس از فعال کردن مخزن universe، باید بتوانید PPP را با استفاده از دستور قبلی نصب کنید.

پیکربندی تنظیمات اتصال PPP شما

هنگامی که تأیید کردید که PPP نصب شده است روی سیستم اوبونتو، مرحله بعدی پیکربندی تنظیمات اتصال PPP است. این process شامل تعیین نام کاربری و رمز عبوری است که برای اتصال به دستگاه یا شبکه راه دور خود و همچنین تنظیمات شبکه مورد نیاز اضافی استفاده می کنید.

برای پیکربندی تنظیمات اتصال PPP خود روی اوبونتو، شما باید آن را ویرایش کنید فایل /etc/ppp/peers/provider. این فایل شامل تنظیمات پیکربندی اتصال PPP شما می باشد. در اینجا یک نمونه فایل پیکربندی است:

برای پیکربندی اتصال PPP خود، باید این فایل را برای مطابقت با نیازهای خاص خود تغییر دهید. در اینجا برخی از گزینه های کلیدی پیکربندی آمده است:

1. کاربر و رمز عبور: نام کاربری و رمز عبور خود را برای احراز هویت اتصال خود مشخص کنید. جایگزین کردن “نام کاربری من” و ”رمز عبور من” با اعتبار ورود واقعی شما.
2. /dev/ttyUSB0: دستگاه سریالی را که برای اتصال PPP خود استفاده خواهید کرد، مشخص کنید. این ممکن است بسته به متفاوت باشد روی پیکربندی سخت افزار شما
3. 115200: نرخ باود را برای اتصال سریال خود مشخص کنید. این نیز ممکن است بسته به متفاوت باشد روی پیکربندی سخت افزار شما
4. اشکال زدایی: برای کمک به عیب یابی مشکلات اتصال، خروجی اشکال زدایی را فعال کنید.
5. nobsdcomp و nodeflate: فشرده سازی را برای بهبود عملکرد شبکه فعال کنید.
6. connect، noipdefault، defaultroute، usepeerdns: هر گونه تنظیمات شبکه مورد نیاز اضافی مانند آدرس های IP یا سرورهای DNS را مشخص کنید. در صورت نیاز این گزینه ها را برداشته و تغییر دهید.

هنگامی که تنظیمات اتصال PPP خود را پیکربندی کردید، می توانید فایل را ذخیره کرده و از ویرایشگر متن خود خارج شوید. اکنون آماده هستید تا اتصال PPP خود را برقرار کرده و با دستگاه یا شبکه راه دور خود ارتباط برقرار کنید.

ایجاد اتصال PPP شما

حالا که PPP را نصب کردید روی با سیستم اوبونتو و پیکربندی تنظیمات اتصال خود، می توانید اتصال PPP خود را برقرار کنید. برای این کار از دستور pon که مخفف عبارت “PPP روی“.

در اینجا نحو اصلی آمده است:

جایگزین کردن “ارائه دهنده” با نام فایل پیکربندی که در مرحله قبل ویرایش کردید (به عنوان مثال،/etc/ppp/peers/provider). شما همچنین باید این دستور را با امتیازات مدیریتی اجرا کنید، بنابراین مطمئن شوید که ابزار sudo را در ابتدا قرار دهید.

هنگامی که فرمان pon را اجرا می کنید، اوبونتو سعی می کند با استفاده از تنظیمات فایل پیکربندی شما، اتصال PPP شما را برقرار کند. اگر همه چیز به درستی پیکربندی شده باشد، باید خروجی را ببینید که چیزی شبیه به این است:

این خروجی تأیید می کند که اتصال PPP شما با موفقیت برقرار شده است و آدرس های IP را که به دستگاه های محلی و راه دور شما اختصاص داده شده است را نشان می دهد.

برای قطع اتصال PPP خود، می توانید از دستور poff که مخفف “PPP خاموش است“. در اینجا نحو اصلی آمده است:

دوباره جای “ارائه دهنده” با نام فایل پیکربندی شما. هنگامی که این دستور را اجرا می کنید، اوبونتو اتصال PPP شما را قطع می کند و منابع شبکه مرتبط را آزاد می کند.

نتیجه

با برقراری ارتباط PPP، اکنون می توانید از PPP برای برقراری ارتباط با دستگاه یا شبکه راه دور خود استفاده کنید. بسته به روی مورد استفاده خاص شما، ممکن است شامل اجرای برنامه های شبکه، انتقال فایل ها یا پیکربندی تنظیمات شبکه اضافی باشد.

برای نگارش بخشهایی از این متن ممکن است از ترجمه ماشینی یا هوش مصنوعی GPT استفاده شده باشد
لطفا در صورت وجود مشکل در متن یا مفهوم نبودن توضیحات، از طریق دکمه گزارش نوشتار یا درج نظر روی این مطلب ما را از جزییات مشکل مشاهده شده مطلع کنید تا به آن رسیدگی کنیم